กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วผมได้ลืมตาดูโลกเมื่อวันที่18 กรกฎาคม 2541 ซึ่งพ่อก็เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ผมเกิดมา ผมภูมิใจมากที่ได้เกิดมาเป็นลูกพ่อ พ่อผมทำงานหนักตั้งแต่เด็กๆ พ่อผมลำบากตั้งแต่เด็กต้องเลิกเรียนมาช่วยพ่อของพ่อทำงาน พ่อผมเรียนเก่งได้เกรดดี ผมภูมิใจ ซึ่งวันที่5 ธันวาคม พ.ศ 2557 เป็นวันพ่อแห่งชาติซึ่งผมก็อยากกราบพ่อในวันนี้แต่จริงๆวันไหนก็กราบได้แต่ผมอาย เลยไม่ค่อยกล้ากราบพ่อ พ่อผมขยันๆมากๆ ทำงาน ส่งผมเรียน ให้ค่าขนม สอนผมทำทุกๆอย่างที่ทำไม่ค่อยเป็น เราผมเป็นคนซุ่มซ่ามพ่อก็ชอบว่า ดูแลครอบครัวได้อย่างดี เป็นเสาหลักของครอบครัวผม พ่อผมมักดุ เวลาผมซื้อของสิ้นเปลือง ว่าผม ตลอดเวลาที่ผมกลับบ้านดึก ไปเที่ยวไหนอันตราย พ่อก็คอยว่าและห้ามไม่ค่อยไห้ไป ซึ่งผมว่าเขาน่าจะเป็นห่วงเรา พ่อผมไม่ค่อยได้พักผ่อน ทำงานอย่างเดียว ผมมีน้องอยุ่1 คน ตอนนี้น้องผมก็เรียนอยุ่ชั้น ประถมศึกษาปีที่6 ผมสัญญาว่าผมจะตั้งใจเรียนมีงานทำดีๆมีเงินเลี้ยงพ่อเลี้ยงแม่ได้เวลาพ่อแม่แก่เฒ่าหรอเจ็บป่วย ก็นำเงินไปรักษาพ่อและแม่ ผมรักพ่อและแม่มากนะครับ^^
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น